hiliwirna angin sorè nu nyilicis sèsèlèkèt kana sela-sela baju
rombèng dekil nu bobolokot ku kèsang jeung keukeubul,Pihujaneun beulah
kulon geus ngagayot kawas nu ngaburu-buru kakuring nu masih ukey-ukeyan
ngojayan sagara dunya nu beuki dieu tèh kalah leuwih beurat
karasana,Panon poè lalaunan ninggalkeun kawajiban nana nya'angan alam
marcapada,tapi pikeun kuring jeung sakabèh jalma nu aya dina handapeun
garis kateu adilan pijajauheun tina kasejahtara'an teu jadi halangan
harungan pikeun ngorèhan nana sanajan kudu kahujanan ka anginan kaibunan
peuting dijieun beurang,beurang dijieun peuting kitu ka aya'an
nana.Kolèbatna kaèndahan jeung kasenangan dunya pikeun kuring
sabalad-balad mah lir ibarat ngudag-ngudag kalangkang heulang nu
boro-boro katèwak dalah ku kaudagna gè pijajauheun.wanci geus
reup-reupan,ci hujan geus mimiti ngeuclakan,panon poè geus amitan
ninggalkeun kahirupan manusa nu salawasna teu cicing dina hiji martabat
mun tanggah tempat kalelepatan mun tungkul tempat
kaluluputan.hawar-hawar kadengè aya sora nu ngageroan '' lur,,lur hudang
hèy geus sorè, èk mulang moal..? '', kuniang kuring cengkat bari
gigisik,aèh gning kasarèan ieutèh teu karasa gning ari ku capè mah meuni
asa genah sarè naluhureun triplèk gè. Hariring kuring,hariring nu
kungsi nyanding dina impian...Kalakay murag,,cisayong_mei_2011
